ମଣିପୁର ହିଂସା :  ଶାନ୍ତି ଓ ସଦ୍ଭାବନା ବଜାୟ ରଖିବାକୁ ମଣିପୁର ବାସୀଙ୍କୁ ନିବେଦନ

ଭୁବନେଶ୍ୱର : ଉତ୍ତର ପୂର୍ବାଞ୍ଚଳ ରାଜ୍ୟ ମଣିପୁରରେ ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଚାଲିଥିବା ହିଂସା ଆକସ୍ମିକ ନୁହେଁ, ବଂର ଏହା ଉଭୟ କ୍ଷମତାସୀନ ସରକାର ଓ ମୈାଳବାଦୀ ଶକ୍ତି ମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଏକ ପ୍ରାୟୋଜିତ ହିଂସା ବୋଲି ଭୁବନେଶ୍ବର ଲୋହିଆ ଏକାଡେମୀ ପରିସରରେ ଆଜି ଆୟୋଜିତ ଜନବାଦୀ ଆଲୋଚନା ଚକ୍ରରେ ମତ ବ୍ୟକ୍ତ କରାଯାଇଛି।
ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି ବର୍ଗର ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ତଥା ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଗୋଷ୍ଠୀ ମୈତେଇ ସଂପ୍ରଦାୟ କୁ ଆଦିବାସୀ ମାନ୍ୟତା ପ୍ରଦାନକୁ କେନ୍ଦ୍ର କରି ଆଦିବାସୀ କୁକି ମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅସୁରକ୍ଷିତ ଭାବନାରୁ ଅସନ୍ତୋଷ, ବିଜେପି ଶାସନାଧୀନ ମଣିପୁର ସରକାରଙ୍କ ରାଜନୈତିକ ଦୂରଭିସନ୍ଧି ଓ କେନ୍ଦ୍ର ବିଜେପି ସରକାରଙ୍କ ବିଭେଦ ମୂଳକ ଯୋଜନା ଏବଂ ରହସ୍ୟମୟ ନୀରବତା ଏଭଳି ଭାତୃଘାତୀ ସଂଘର୍ଷକୁ ଜନ୍ମ ଦେଇଛି ବୋଲି ଆଲୋଚନା ଚକ୍ରର ମୂଖ୍ୟ ଆଲୋଚକ ତଥା ବିଶିଷ୍ଟ ସାମ୍ବାଦିକ ଆଣ୍ଟୋ ଆକାରା ତାଙ୍କର ତଥ୍ୟାନୁସନ୍ଧାନୀ ରିପୋର୍ଟ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିଥିଲେ। ଜନବାଦୀ ଆଲୋଚନା ଚକ୍ରର ସଂଯୋଜକ ତଥା ସାମାଜିକ କର୍ମୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମହାନ୍ତି ସଭାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସଂପର୍କରେ ସୂଚନା ଦେଇଥିବା ବେଳେ ଲୋକଶକ୍ତି ଅଭିଯାନର ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ସାମନ୍ତରା ସଭାପତିତ୍ବ କରିଥିଲେ।

ଆଲୋଚନା ସଭାର ମୂଖ୍ୟ ଆଲୋଚକ ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ଆଣ୍ଟୋ ଆକାରା କହିଥିଲେ ଯେ, ଗତ ଦଶନ୍ଧି ମଧ୍ୟରେ ଭାରତର କୌଣସି ରାଜ୍ୟରେ ରକ୍ତାକ୍ତ ଜାତି ବିବାଦ ମଧ୍ୟରେ ମଣିପୁର ଅସଂଖ୍ୟ ବିଶୃଙ୍ଖଳା, ଆଇନ୍ ହୀନତା ଏବଂ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗିଛି। ରାସ୍ତାରେ ଶହ ଶହ ଚାରିଚକିଆ ଯାନ, ବାଣିଜ୍ୟିକ କୋଠା ଏବଂ ଜାଳି ଦିଆଯାଇଥିବା ଘରଗୁଡିକର କଙ୍କାଳ ଦକ୍ଷିଣରେ ଚୁରୁଚାନ୍ଦପୁର, ଇମ୍ଫାଲ ଉପତ୍ୟକା ଦେଇ ଏବଂ ଉତ୍ତରରେ କାଙ୍ଗପୋପି ପାହାଡ ଜିଲ୍ଲାକୁ ଯାଇଥିବାର ଦେଖିଲେ ଏହି ଜାତିଗତ ଓ ଧର୍ମୀୟ ହିଂସା କେତେ ଭୟଙ୍କର ତାହା ଅନୁମାନ କରାଯାଇପାରିବ।
ମଣିପୁରରେ ହୋଇଥିବା ଅସ୍ଥିରତା ସଂପର୍କରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ବିରେନ ସିଂ ୨୧ ମଇରେ ସ୍ୱୀକାର କରିଛନ୍ତି ଯେ “ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କ ସୁରକ୍ଷା ଏବଂ ଗୁପ୍ତଚର ଅଭାବ ହେତୁ ସରକାର ସମସ୍ତ ଦୋଷ ନେବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛନ୍ତି।” ଅବସ୍ଥା ବିଗିଡିବା ମଧ୍ୟରେ ଦେଶର ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ ଅମିତ ଶାହା ମେ’ର ଶେଷ ରାଜ୍ୟ ଗସ୍ତ ସମୟରେ – ରକ୍ତପାତ ଆରମ୍ଭ ହେବାର ଚାରି ସପ୍ତାହ ପରେ, ଯେଉଁମାନେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ନିର୍ଭରଶୀଳଙ୍କ ପାଇଁ ଦଶ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କାର ଅନୁକମ୍ପା ରାଶି ସମେତ ଅନେକ ପଦକ୍ଷେପ ଘୋଷଣା କରିଛନ୍ତି।
କିନ୍ତୁ ଦୁଃଖର ବିଷୟ, ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ ଏହି ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଇ ଶାନ୍ତି ସଦ୍ଭାବନା ପାଇଁ ନିବେଦନ କରିବା ସମୟରେ କେବଳ ଇମ୍ଫାଲ ଉପତ୍ୟକାରେ ନୁହେଁ , ଆସାମ ରାଇଫଲ୍ସ ସୈନିକ ମାନଙ୍କ ସହିତ ବନ୍ଧୁକ ଯୁଦ୍ଧରେ ହିଂସ୍ର ମୈତେଇ ମାନେ ନିୟୋଜିତ ଥିଲେ । ସେ‌ହି ସମୟରେ ମୈତେଇ ମାନଙ୍କ ବେଶ ଧାରଣ କରି ସଂଖ୍ୟାଲଘୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ସଂପ୍ରଦାୟର ନନ୍ ଏବଂ ପାଦ୍ରୀ ମାନେ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ପଳାୟନ କରୁଥିବାବେଳେ ସୁନୁଲୁ ସହରର ଚତୁର୍ଦ୍ଦିଗରେ ଥିବା ଗ୍ରାମଗୁଡ଼ିକର ଘର ଓ ଚର୍ଚ୍ଚଗୁଡ଼ିକ ପୋଡ଼ିଦିଆ ଯାଇଥିଲା। ଜୁନ୍ ୪ ରେ ମଧ୍ୟ ଅଶାନ୍ତି ଜାରି ରହିଥିଲା ।
ମେ’ ୨୯ରେ ମଣିପୁରରେ ଅମିତ ଶାହା ଅବତରଣ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଏକ ମାସ ଧରି ଚାଲିଥିବା ଜାତିଗତ ବିବାଦରୁ ରକ୍ଷଣଶୀଳ ସରକାରଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ସପ୍ତାହକ ମଧ୍ୟରେ ଆହୁରି ୫୦ରୁ ଅଧିକ ମୃତ୍ୟୁ ଯୋଡା ଯାଇଥିଲା। ମଇ ୧୦ ରେ “ମଣିପୁର ଆଉ ହେବ ନାହିଁ” (No To Manipur Again) ଶୀର୍ଷକ ତଳେ ଚେତାବନୀ ଦିଆଯାଇଛି ଯେ ମୃତ୍ୟୁ ସଂଖ୍ୟା ଶୀଘ୍ର ବଢିପାରେ | ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଙ୍କି ମାରୁଛି ଯେ ଏହି ବିବାଦରେ ପ୍ରାଣ ହରାଇଥିବା ସମସ୍ତଙ୍କର ନିର୍ଭରଶୀଳମାନେ ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରତିଜ୍ଞା କରାଯାଇଥିବା ୧୦ ଲକ୍ଷ ଏବଂ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ୫ ଲକ୍ଷ ନିଶ୍ଚିତ ପାଇପାରିବେ କି?
ଅପର ପକ୍ଷରେ ଅମିତ ଶାହା ମୈତେଇ ମାନଙ୍କ ବିବାଦୀୟ ଦାବିକୁ କୈାଶଳ ଭାବରେ ଏଡ଼ାଇ ଦେଇଛନ୍ତି । ମଣିପୁରରେ ଅବତରଣ କରିବା ପୂର୍ବରୁ ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ ମେ’ ୨୬ ରେ ଗୈାହାଟିରେ ନ୍ୟାସନାଲ ଫରେନସିକ୍ ସାଇନ୍ସ ୟୁନିଭରସିଟିର କ୍ୟାମ୍ପସର ଭିତ୍ତିପ୍ରସ୍ତର ସ୍ଥାପନ କରିବା ସମୟରେ ଏକ ବକ୍ତବ୍ୟ ରଖିଥିଲେ ଯେ “ମଣିପୁରରେ ଏହି ସଂଘର୍ଷ ମୈତେଇ ସଂପ୍ରଦାୟଙ୍କୁ ଆଦିବାସୀ ମାନ୍ୟତା ଦେବା ସଂପର୍କରେ ବିଚାର କରିବାକୁ ହାଇକୋର୍ଟର ନିଷ୍ପତ୍ତି ଯୋଗୁଁ ହୋଇଥିଲା। ବାର୍ତ୍ତାଳାପ ଏବଂ ଶାନ୍ତି ମାଧ୍ୟମରେ ଆଗକୁ ଏକ ରାସ୍ତା ଖୋଜିବା ଆବଶ୍ୟକ | କାହା ପ୍ରତି ଅନ୍ୟାୟ କରାଯିବା ଉଚିତ୍ ନୁହେଁ…। ଏହା ହେଉଛି ମୋଦୀ ସରକାରଙ୍କ ନୀତି। ”

କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ ମଣିପୁରର ବିଜେପି ସରକାର ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟଙ୍କୁ ମେ’ ୧୭ ରେ କହିଛି ଯେ ମିଆଁମାରର ବେଆଇନ ପ୍ରବାସୀ ଭାରତୀୟଙ୍କ ଉପରେ କଟକଣା, ପାହାଡରେ ବେଆଇନ ପପି ଚାଷ ଏବଂ ଡ୍ରଗ୍ ବ୍ୟବସାୟ ଉପରେ କଟକଣା ଜାରି କରାଯାଇଛି। ମଣିପୁର ହାଇକୋର୍ଟ ବାର୍ ଆସୋସିଏସନ୍ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟର ପ୍ରଧାନ ବିଚାରପତି ଡି. ଚନ୍ଦ୍ରଚୁଡଙ୍କ ନିକଟରେ ଦାବି କରି କହିଛନ୍ତି ଯେ, ମୈତେଇ ସମ୍ପ୍ରଦାୟକୁ ଆଦିବାସୀ ମାନ୍ୟତା ପ୍ରଦାନକୁ ନେଇ ଆନ୍ଦୋଳନ ଏକ ଷଡଯନ୍ତ୍ର ଥିଲା ଏବଂ ଏହାକୁ ବିରୋଧ କରାଯାଇଥିଲା। ପ୍ରକାଶ ଥାଉକି, ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ ସୂଚିତ କରିଥଲେ ଯେ ମଣିପୁରର ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ତଥା ଅନୁସୂଚିତ ଜାତି ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ ମୈତେଇଙ୍କୁ ଆଦିବାସୀ ବର୍ଗରେ ଅନ୍ତର୍ଭୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ମଣିପୁର ହାଇକୋର୍ଟର ବିବାଦୀୟ ମାର୍ଚ୍ଚ ୨୭ ଆଦେଶକୁ ବିରୋଧ କରି ମଣିପୁରରେ ସଂଘର୍ଷ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ଓ ମେ’ ୩ ରେ ଆଦିବାସୀ ସଲିଡାରିଟି ମାର୍ଚ୍ଚ (ଆଦିବାସୀ ସଂହତି ଯାତ୍ରା) ଆୟୋଜନ କରାଯାଇଥିଲା। ମୈତେଇ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଯାହା ରାଜ୍ୟର ପ୍ରଶାସନ ଓ ଅର୍ଥନୈତିକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ଅଟନ୍ତି ଏବଂ ସେମାନେ ରାଜ୍ୟର ୩୬ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ୫୨ ପ୍ରତିଶତରୁ ଅଧିକ ଅଟନ୍ତି ।
ଏହି ବିବାଦ ପାଇଁ ମଣିପୁର ବିଜେପି ସରକାର ଦର୍ଶାଇଥିବା କାରଣକୁ ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ ସମର୍ଥନ ନକରିବାରୁ ମୂଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ବିବୃତି ବଦଳାଇ ଦେଇଥିଲେ । ଅମିତ ଶାହା ମଣିପୁରରେ ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ ସୁପ୍ରିମକୋର୍ଟରେ ତାଙ୍କ ସରକାରୀ ଦାବି ଉପରେ ବିଜେପି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ବିରେନ ସିଂ ଜିଦ୍ ଧରିଥିଲେ ଓ ମେ’ ୨୮ରେ ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ ଯେ “ସର୍ବଶେଷ ସଂଘର୍ଷ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ମଧ୍ୟରେ ନୁହେଁ, ବରଂ କୁକି ଆତଙ୍କବାଦୀ ଏବଂ ସୁରକ୍ଷା ବାହିନୀ ମଧ୍ୟରେ ହୋଇଥିଲା। ”
ମଣିପୁର ପରିସ୍ଥିତି ସଂପର୍କରେ ପ୍ରତିରକ୍ଷା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ମୁଖ୍ୟ ଜେନେରାଲ ଅନିଲ ଚୁହାନ୍ ମେ’ ୩୦ରେ ପୁଣେରେ ଗଣମାଧ୍ୟମକୁ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟବଶତଃ ମଣିପୁରର ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପରିସ୍ଥିତିରେ ବିଦ୍ରୋହର କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ନାହିଁ ଏବଂ ଏହା ମୁଖ୍ୟତଃ ଦୁଇ ଜାତି ମଧ୍ୟରେ ସଂଘର୍ଷ ଅଟେ। ଏଥିରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ବିରୋଧ କରି ଇଣ୍ଟେଲିଜେନ୍ସ ବ୍ୟୁରୋର ପୂର୍ବତନ ଯୁଗ୍ମ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ସୁଶାନ୍ତ ସିଂ ‘ଦି ଟେଲିଗ୍ରାଫ୍’ କୁ କହିଛନ୍ତି ଯେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ “ସମସ୍ତ କୁକି ଆତଙ୍କବାଦୀ” ବୋଲି ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଅପମାନିତ କରିଛନ୍ତି।
“ଏହା ଏକ ସମ୍ପ୍ରଦାୟକୁ ଅପମାନିତ କରିବା ସହିତ କୁକିମାନଙ୍କୁ ବେଆଇନ ପ୍ରବାସୀ ବୋଲି କହୁଥିବା ମୈତେଇ ମାନଙ୍କ କାହାଣୀକୁ ବିଶ୍ୱାସ କରିବା ଛଡା ଆଉ କିଛି ନୁହେଁ। ଜାତିଗତ ହିଂସା ମଧ୍ୟରେ ଜଳୁଥିବା ରାଜ୍ୟର ଜଣେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କଠାରୁ ଏହା ଆଶା କରାଯାଏ ନାହିଁ ବୋଲି ଭେଟେରାନ ଗୁପ୍ତଚର ଅଧିକାରୀ ଦୋହରାଇଛନ୍ତି ।

ସାମ୍ବାଦିକ ଆକାରା କହିଥିଲେ ଯେ ମଣିପୁର ହିଂସା ଜାତି ରେଖା ଉପରେ ଗଭୀର ପ୍ରଭାବ ପକାଇଛି ।
“କୁକିସ୍ (ଇମ୍ଫାଲ୍) ଉପତ୍ୟକା ଛାଡିଛନ୍ତି ଏବଂ ମୈତେଇ ପାହାଡ ଛାଡିଛନ୍ତି …. ପୃଥକତା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଛି | ଅଲଗା ହେବାର ଆଉ କିଛି ନାହିଁ ବୋଲି ଶାସକଙ୍କୁ ସମର୍ଥନ କରୁଥିବା କୁକି ପିପୁଲ୍ସ ଆଲାଇନ୍ସର ସାଧାରଣ ସମ୍ପାଦକ ୱିଲସନ ଲାଲାମ ହ୍ୟାଙ୍ଗସିଂ କହିଛନ୍ତି।ଜାତିଗତ ବିଭେଦର ଉଭୟ ପାର୍ଶ୍ୱରେ ଥିବା ମହିଳାମାନେ ମଧ୍ୟ ନିଜ ପରିବାରର ରାଜନୈତିକ ଆଭିମୁଖ୍ୟକୁ ବିରୋଧ କରୁଛନ୍ତି।

ସେ କହିଥିଲେ ଯେତେବେଳେ “ମଣିପୁରରେ ଶାନ୍ତି ଏବଂ ସ୍ୱାଭାବିକତା ପାଇଁ ମହିଳା ବଜାର ପ୍ରତିନିଧୀମାନେ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ହସ୍ତକ୍ଷେପ ଲୋଡୁଥିଲେ”, ସେତେବେଳେ ବର୍ଦ୍ଧିତ କର୍ଫ୍ୟୁ ଏବଂ ଇଣ୍ଟରନେଟ୍ ବନ୍ଦ ମଧ୍ୟ ସାଧାରଣ ଜୀବନକୁ ପକ୍ଷାଘାତ କରିଦେଲା | । ଇଣ୍ଟରନେଟ୍ ନିଷେଧାଦେଶ ଯୋଗୁଁ ବାହ୍ୟ ଜଗତରେ ନିଜର ଅଭିଯୋଗ ବାଣ୍ଟିବାକୁ ଦୁଃଖୀ ଲୋକଙ୍କର କୌଣସି ଝରକା(ଉପାୟ) ନଥିଲା; ଶହ ଶହ ଅନଲାଇନ୍ ଚାକିରି ହରାଇବା ଦ୍ଵାରା ସେମାନେ ଗଭୀର ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ ଏବଂ ସିଭିଲ୍ ସର୍ଭିସ୍ ପରୀକ୍ଷା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେଉଥିବା ଛାତ୍ରମାନେ ଇଣ୍ଟରନେଟ୍ ପ୍ରବେଶ ବିନା ସଂଘର୍ଷ କରିଥିଲେ। ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ସାମଗ୍ରୀର ସ୍ୱଳ୍ପ ଯୋଗାଣ ଏବଂ ଆକାଶଛୁଆଁ ଦରବୃଦ୍ଧି ସହିତ ଇମ୍ଫାଲର ବନ୍ଦ ପେଟ୍ରୋଲ ପମ୍ପ ସାମନାରେ ବୋତଲରେ ସାଧାରଣ ମୂଲ୍ୟର ତିନି ଗୁଣ ଦାମରେ ପେଟ୍ରୋଲ ବିକ୍ରି ହେଉଥିଲା । ମେ ୨୩ ତାରିଖରୁ ରକ୍ତାକ୍ତ ଜାତି ବିବାଦ ଦ୍ଵାରା ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ସାମଗ୍ରୀ ଯୋଗାଣ ହ୍ରାସ ପାଇବା ଫଳରେ ସାଧାରଣ ଜନତା ଚାଉଳ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଖାଦ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ଡହଳ ବିକଳ ହେଉଥିଲେ ।
କିନ୍ତୁ ମହିଳା ମାର୍କେଟରମାନେ ଯେତେବେଳେ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ ସେତେବେଳେ “ମହିଳା ପ୍ରତିନିଧୀମାନେ ପୃଥକ ପ୍ରଶାସନର ଦାବିକୁ ବିରୋଧ କରି କହିଥିଲେ ଯେ ଏହା ମଣିପୁରର ଲୋକଙ୍କ ଆଞ୍ଚଳିକ ଅଖଣ୍ଡତା ଏବଂ ଏକତା ବିରୁଦ୍ଧ ଅଟେ। ରାଜ୍ୟରେ ବେଆଇନ ପ୍ରବାସୀ ଭାରତୀୟଙ୍କ ସମସ୍ୟାର ସମାଧାନ ପାଇଁ ସେମାନେ ନ୍ୟାସନାଲ ରେଜିଷ୍ଟର ଅଫ୍ ସିଟିଜେନ୍ସ (NRC) କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଛନ୍ତି। ଏଥିସହ ସନ୍ଦେହ ଜନକ (ସସପେନ୍ସ ଅଫ୍ ଅପରେସନ୍- SoO) ଗୋଷ୍ଠୀଗୁଡିକୁ ସେମାନଙ୍କର ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶିବିରରେ ସୀମିତ ରହିବାକୁ ସୁନିଶ୍ଚିତ କରିବାକୁ ସେମାନେ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଇମ୍ଫାଲ୍-ଦିମାପୁର ଜାତୀୟ ରାଜପଥରେ ଆର୍ଥିକ ଅବରୋଧ ଉଠାଇବା ପାଇଁ ପଦକ୍ଷେପ ଆହ୍ୱାନ କରି ଜରୁରୀ ଦ୍ରବ୍ୟର ନିୟମିତ ଯୋଗାଣକୁ ସକ୍ଷମ କରିଥିଲେ। ”
ପରଦିନ ମେ ୨୨ ରେ କୁକି ମହିଳାମାନେ ‘ଆଦିବାସୀ ମହିଳା ଫୋରମ୍’ ବ୍ୟାନରରେ କାଙ୍ଗପୋପି ଠାରେ ଏକ ସଭା ଆୟୋଜନ କରିଥିଲେ । “ଆମ ଲୋକଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇଛି, ବଳାତ୍କାର ହୋଇଛି ଏବଂ ଆମର ଘର ଓ ଚର୍ଚ୍ଚ ପୋଡି ଯାଇଛି, ସେତେବେଳେ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ଚୁପ୍ ରହିଛନ୍ତି କାହିଁକି ? (ମୈତେଇ ଭିଜିଲାଣ୍ଟ ଗୋଷ୍ଠୀ) ଅରମ୍ବାଇ ଟେଙ୍ଗଗୋଲ ଏବଂ ମୈତେଇ ଲିପୁନଙ୍କ ଠାରୁ ବହୁ ସଂଖ୍ୟକ ସରକାରୀ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ଜବତ କରାଯିବା ପରେ ମଧ୍ୟ ତା‌‌ହାକୁ ବେଆଇନ ସଂଗଠନ ଭାବରେ କାହିଁକି ଘୋଷଣା କରାଯାଇ ନାହିଁ ବୋଲି ପ୍ରଶ୍ନ କରାଯାଇଛି। ସମତଳ ଉପତ୍ୟକାର ଲୋକଙ୍କଠାରୁ ଅଲଗା ନହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କୌଣସି ଶାନ୍ତି ଏବଂ ସଦଭାବନା ରହିବ ନାହିଁ । ଯେହେତୁ ଆମେ ଏହି ସରକାର ତଥା ଆମର ପଡୋଶୀ ମୈତେଇ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ ଉପରେ ବିଶ୍ୱାସ ହରାଇଛୁ ବୋଲି କୁକି ଆଦିବାସୀଙ୍କ ଅସନ୍ତୋଷକୁ ‘ପିପୁଲ୍ସ କ୍ରୋନିକଲ୍’ ରିପୋର୍ଟ କରିଛି।

ସାମ୍ବାଦିକ ଆଣ୍ଟୋ ଆକାରା କାଙ୍ଗପୋପି ଜିଲ୍ଲାକୁ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବାବେଳେ ଜିଲ୍ଲା ସୀମାରେ ଏକ ଚମତ୍କାର ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିବାକୁ ପାଇଥିଲେ। ସେନା ଚେକ୍ ପୋଷ୍ଟ ଠାରୁ ଶହେ ମିଟରରୁ କମ୍ ଦୂରତା ଭିତରେ କୁକି ମହିଳା ଗାଡିରେ ଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ପରିଚୟ ଯାଞ୍ଚ କରି କୁକି ଅଞ୍ଚଳରେ ନିଆଯାଉଥିବା ବ୍ୟାଗ ଯାଞ୍ଚ କରୁଥିଲେ। ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନ ସମୟରେ, କୁକି ମହିଳା କ୍ୟାଡରମାନେ ଏହା କରୁଥିଲେ ଯେତେବେଳେ ନିକଟସ୍ଥ ସେନାବାହିନୀ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଭାବେ ଅସହାୟ ମନେ ହେଉଥିଲେ | ଏହା ବ୍ୟତୀତ ଦିମାପୁର-ଇମ୍ଫାଲ ଜାତୀୟ ରାସ୍ତାରେ ଆସୁଥିବା ଟ୍ରକଗୁଡ଼ିକୁ ସେନା ବ୍ୟତୀତ ଇମ୍ଫାଲ ଉପତ୍ୟକାକୁ ପ୍ରବେଶ କରିବା ପାଇଁ ପାର୍ବତ୍ୟ ପରିଚାଳନା କରୁଥିବା କୁକି କ୍ୟାଡରଙ୍କ ଠାରୁ ସବୁଜ ସଙ୍କେତ ପାଇବାକୁ କିଛି ଦିନ ଅପେକ୍ଷା କରିବାକୁ ପଡିଲା।ମେଡିକାଲ୍ କର୍ମଚାରୀ, ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀ ଏବଂ ପୋଲିସ୍ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସେମାନଙ୍କ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱୀ ଅଞ୍ଚଳରୁ ପଳାୟନ କରୁଥିବା ସ୍ଥାନୀୟ ଗଣମାଧ୍ୟମ ମଧ୍ୟ ବିଭାଜନ ଉପରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛି। ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟ (ମୈତେଇ)ଉପରେ କାର୍ଯ୍ୟନିର୍ବାହୀ କ୍ଷମତା ପ୍ରୟୋଗ ନକରିବା ପାଇଁ ସରକାର ମଧ୍ୟ ପ୍ରମୁଖ ପଦବୀରେ ଅବସ୍ଥାପିତ ବରିଷ୍ଠ ପୋଲିସ୍ ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ। ସତେ ଯେପରି ଏକ ପ୍ରସ୍ଥାନରେ, ଉଭୟ ପାର୍ଶ୍ୱରୁ ଶରଣାର୍ଥୀଙ୍କ କନଭେନସନ୍ ସେନା ଦ୍ୱାରା ସୁରକ୍ଷିତ ଅଞ୍ଚଳକୁ ନିଆଯାଇଥିଲା।ଗଭୀର ଅବିଶ୍ୱାସ ଏବଂ ଭୟ ସାମ୍ନାକୁ ଆସିଲା ଯେତେବେଳେ ଏହି ସାମ୍ବାଦିକ କୁକି ପ୍ରାଧାନ୍ୟ ପାହାଡରୁ ଇମ୍ଫାଲ ଉପତ୍ୟକାକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତରିତ ମୈତେଇ ଶରଣାର୍ଥୀଙ୍କ ରିଲିଫ କ୍ୟାମ୍ପକୁ ନେବାକୁ ବରିଷ୍ଠ ମୈତେଇ ସମ୍ପ୍ରଦାୟକୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ। କିନ୍ତୁ ସେମାନେ ଅସହାୟ ଭାବରେ ନିବେଦନ କଲେ: “ଏହା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ତଥା ଆମ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ବିପଦଜନକ ହେବ।” ଏହା ବୁଝାଇଲା ଯେ ଜଣେ ଅଗ୍ରଣୀ ଦୈନିକ ସମ୍ବାଦପତ୍ର କାହିଁକି ହିନ୍ଦୁ କିମ୍ବା ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ନୁହେଁ, ବରଂ ଜଣେ ମୁସଲମାନ ସମ୍ବାଦଦାତା ମଣିପୁର ବିଷୟରେ ରିପୋର୍ଟ କରିବାକୁ ପଠାଇଲେ।
ଏଭଳି ଏକ ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ପରିସ୍ଥିତି ଅଗ୍ରଣୀ ମଣିପୁରର ଦୈନିକ ‘ସାଙ୍ଗାଇ ଏକ୍ସପ୍ରେସ’ ମେ’୨୪ ରେ ଏକ ସମ୍ପାଦକୀୟ ସହିତ ବାହାରକୁ ଆସି ଚେତାବନୀ ଦେଇଥିଲା: “ଯଦି ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଅଧିକ ସମୟ ବଢାଇବାକୁ ଅନୁମତି ଦିଆଯାଏ, ତେବେ ପୁଞ୍ଜିଭୂତ କ୍ରୋଧର ବିସ୍ଫୋରଣ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଧିକ | ଏହାଠାରୁ ଅଧିକ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟଜନକ କ’ଣ ଥାଇପାରେ ?

ମଣିପୁର ଇତିହାସରେ ଅପ୍ରତ୍ୟାଶିତ ରକ୍ତପାତ ସତ୍ତ୍ୱେ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ଅନୁପସ୍ଥିତିରେ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଥିଲେ। ମଣିପୁର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ମୈତେଇ ଭିଜିଲାଣ୍ଟ ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ସମର୍ଥନ କରୁଥିବା ଅଭିଯୋଗ ହେବା ସହିତ ଆରମ୍ଭରୁ ସ୍ଥିତି କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ଖରାପ ହେବାରେ ଲାଗିଛି।
“ହିଂସା ଜାରି ରହିଲେ ଆମର ଭବିଷ୍ୟତ କ’ଣ ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ କଣ କରିବା ଉଚିତ, ତାହା ଆମେ ଜାଣିନାହୁଁ ଏବଂ ମୁଁ ମୋର ସରକାରୀ ଚାକିରିରେ ଯୋଗଦେବାକୁ ଫେରି ପାରିବି ନାହିଁ? ” ଜଣେ ସରକାରୀ ଅଧିକାରୀ (ନାମ ଗୋପନ ରଖିବା ସର୍ତ୍ତ ରେ) ଯିଏ ଇମ୍ଫାଲରୁ ପଳାଇ ଯାଇ ତାଙ୍କ ପରିବାର ସହିତ ଗୈାହାଟି ରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ, ସେ ଏକଥା ଗୈାହାଟି ସହ ମେଘାଳୟ ସୀମାରେ ଥିବା ଏକ ରିଲିଫ କ୍ୟାମ୍ପରେ ଶ୍ରୀ ଆକାରାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ ଜଣେ ମୈତେଇ ଆତଙ୍କବାଦୀ ନିଜେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ବାସଭବନ ନିକଟରେ ସେମାନଙ୍କ କୁକି ଆଦିବାସୀ ଗ୍ରାମ ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲେ, ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନମାନେ ନିକଟସ୍ଥ କ୍ୟାମ୍ପକୁ ଦୈାଡିଥିଲେ। ସେନା ଅଧିକାରୀ ସେମାନଙ୍କୁ ଭଦ୍ର ଭାବରେ କହିଥିଲେ, “ଆପଣଙ୍କ ଭିତରକୁ ଯିବାକୁ ଆମର ଅନୁମତି ନାହିଁ।ମୈତେଇ ଆତଙ୍କବାଦୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ମାରାତ୍ମକ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ଆକ୍ରମଣର ଭୟ ଯୋଗୁଁ ୬୦ କୁକି ପରିବାରର ପୁରୁଷମାନେ ସେନା ଶିବିରର ବାଡ ଭାଙ୍ଗି ପରିବାର ସଦସ୍ୟ ମାନଙ୍କ ସହିତ ପ୍ରବେଶ କରିବାରେ ସଫଳ ହୋଇଥିଲେ। ଯେତେବେଳେ କୁକି ଶରଣାର୍ଥୀ ସେମାନଙ୍କ ଘରର ନିଆଁ ଜଳୁଥିବା ଭିଡିଓ ଦେଖାଇଥିଲେ ତାହା ମଣିପୁରରେ ଭାରତୀୟ ଗଣତନ୍ତ୍ରର ଦୁଃଖଦ ସ୍ଥିତି ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା ଉଦ୍ରେକକାରୀ ଥିଲା । ପରେ ସେନା ଏହି ପରିବାରଗୁଡ଼ିକୁ ସୁରକ୍ଷିତ ସ୍ଥାନକୁ ସ୍ଥାନାନ୍ତର କଲା | ତା’ପରେ, ୧୦,୦୦୦ ରୁ ଅଧିକ କୁକି ଶରଣାର୍ଥୀଙ୍କ ପରି ଯେଉଁମାନେ ମଣିପୁରରୁ ପଳାୟନ କରିଛନ୍ତି, ୪୦,୦୦୦ ବିସ୍ଥାପିତଙ୍କ ବ୍ୟତୀତ କୁକି ଅଞ୍ଚଳରେ ମୈତେଇଙ୍କ ସମେତ, ସେମାନଙ୍କ ପରିବାର ଏକ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଗୈାହାଟି ନିକଟସ୍ଥ ଶରଣାର୍ଥୀ ଶିବିରରେ ପହଞ୍ଚିବା ପୂର୍ବରୁ ନାଗାଲାଣ୍ଡର ଦିମାପୁରକୁ ଯାଇଥିଲେ।ମଣିପୁର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଜୀବନ ପାଇଁ ପଳାୟନ କରିବା ପରେ ବାୟୁସେନା ସହାୟତାରେ ଗୈାହାଟି ପହଞ୍ଚିଥିବା ଜଣେ ପିଜି ଛାତ୍ର ଜଣାଇଥିଲେ ଯେ, ସେ କିପରି ଦୁଇ ଜଣ କୁକି ଛାତ୍ରୀଙ୍କୁ ନିଜ ଘରୋଇ ହଷ୍ଟେଲ ରୁମ ବେଡ ତଳେ ଲୁଚାଇବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ। ଶ୍ରୀ ଆକାରା କହିଥିଲେ ଯେ,ହିନ୍ଦୁତ୍ୱ ଏଜେଣ୍ଡାକୁ ଜାତିଗତ ଦ୍ୱନ୍ଦ୍ୱରେ ସମ୍ମିଶ୍ରଣ କରାଯାଇଛି !
‘ଦି ଅର୍ଗାନାଇଜର୍’ – ଆର୍.ଏସ୍.ଏସ୍.ର ଇଂରାଜୀ ମୁଖପାତ୍ର – ମେ ୧୬ ରେ ଏକ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ସମ୍ପାଦକୀୟ ସହିତ ବାହାରକୁ ଆସିଥିଲା ଯେ ବିଜେପି ଶାସନ ଅଧୀନରେ ମଣିପୁରରେ ରକ୍ତପାତ “ଚର୍ଚ୍ଚମାନଙ୍କ ସହଯୋଗରେ” କରାଯାଇଥିଲା କିନ୍ତୁ ଏପରି ଘୃଣ୍ୟ ଅଭିଯୋଗକୁ ଚର୍ଚ୍ଚ ପକ୍ଷରୁ ‘ଭିତ୍ତିହୀନ’ ବୋଲି ଖାରଜ କରାଯାଇଥିଲା। ମଣିପୁରର କ୍ୟାଥୋଲିକ୍ ଚର୍ଚ୍ଚର ମୁଖ୍ୟ ଆର୍କବିଶପ୍ ଡୋମିନିକ୍ ଲୁମନ୍ କହିଥିଲେ ଯେ, ଚର୍ଚ୍ଚ ହିଂସାକୁ ସମର୍ଥନ କରେ ନାହିଁ କିମ୍ବା ସଂଗଠିତ କରେ ନାହିଁ। ଏହି ଅପମାନଜନକ ଦାବିକୁ କେବଳ ସଂଘ ପରିବାରର କୈାଶଳଗତ ଦିଗ ଭାବରେ ଦେଖାଯାଇପାରେ। ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ବାସ୍ତବରେ, ‘ସତ୍ୟକୁ ହତ୍ୟା କରିବା ଯୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରଥମ କ୍ଷତି’ ଅଟେ, ଯାହା ମୈାଳବାଦୀ ମାନଙ୍କର ଏକ ସୁଚିନ୍ତିତ ରଣକୌଶଳ ଅଟେ। ସେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ଯେ କିପରି ୨୪୭ ମୈତେଇ ଚର୍ଚ୍ଚଗୁଡିକୁ ୩୬ ଘଣ୍ଟାରେ ଧ୍ୱଂସ କରାଗଲା! ମେ ୩-୪ର ସବୁଠାରୁ ଖରାପ ଦୁଇ ରାତିରେ ଗଣମାଧ୍ୟମର ଧ୍ୟାନକୁ ଅଣଦେଖା କିମ୍ବା ଏଡାଇ ଦିଆଯାଇଥିବା ଏକ ଅଜ୍ଞାତ ପରିମାଣ ହେଉଛି କେବଳ ମୈତେଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନଙ୍କ ବିଭିନ୍ନ ଧର୍ମର ୨୪୭ ଟି ଚର୍ଚ୍ଚର ବିନାଶ ଏବଂ ବିନାଶ – ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ୫୦ ଟି ଚର୍ଚ୍ଚ ବ୍ୟତୀତ । ୩୬ ଘଣ୍ଟା ମଧ୍ୟରେ, ଅରମ୍ବାଇ ଟେଙ୍ଗଗୋଲ ଏବଂ ମେଟାଇ ଲିପୁନ୍ (ବିଶ୍ୱ ହିନ୍ଦୁ ପରିଷଦ ଏବଂ ବଜରଙ୍ଗ ଦଳର ହିନ୍ଦୁତ୍ବବାଦୀ ସୈନିକଙ୍କ ତୁଳନାରେ ଅଧିକ କୁତ୍ସିତ ତଥା ହିଂସାତ୍ମକ ପୋଷାକ) ମଣିପୁରର ଇମ୍ଫାଲ୍ ଉପତ୍ୟକା ଉପରେ ଥିବା ଚର୍ଚ୍ଚଗୁଡ଼ିକୁ ଟାର୍ଗେଟ କରି କ୍ଲିନିକାଲ୍ ଅପରେସନ୍ କରିଥିଲେ। ।

ଧର୍ମନିରପେକ୍ଷ ସମାଲୋଚକଙ୍କ ଅନୁଯାୟୀ, ମଣିପୁରର ଟାଇଟୁଲ୍ ରାଜା ମହାରାଜା ଲିଶେମ୍ବା ସନାଜୋବାଙ୍କ ପୂର୍ଣ୍ଣ ପୃଷ୍ଠପୋଷକତା ତଥା ରାଜ୍ୟସଭାର ବିଜେପି ସଦସ୍ୟଙ୍କ ସହ ଅଧିକ ସଂଗଠିତ ଅରମ୍ବାଇ ଟେଙ୍ଗଗୋଲ (ମେଟାଇସର ପାରମ୍ପରିକ ଡାର୍ଟିଂ ଅସ୍ତ୍ର ନାମରେ ନାମିତ) ଅନ୍ୟ ଗୋଷ୍ଠୀ ଉପଭୋଗ କରନ୍ତି। ମନ୍ତ୍ରୀ ବିରେନ ସିଂ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମକୁ ସ୍ୱଦେଶୀ ‘ମୈତେଇ ସଂସ୍କୃତି’ ପ୍ରତି ବିପଦ ବୋଲି ବିବେଚନା କରୁଥିବାରୁ ଏହି ପୋଷାକ ମୈତେଇ ଚର୍ଚ୍ଚଗୁଡ଼ିକୁ ଟାଣି ଆଣିବା ପାଇଁ ବୁଲଡୋଜର ନିଯୁକ୍ତ କରିଥିଲା।ଏହି କଳା ୟୁନିଫର୍ମ ଗୋଷ୍ଠୀ ପ୍ରଥମେ ଅସ୍ତ୍ରଶସ୍ତ୍ର ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନରୁ ଲୁଟ୍ କରିଥିଲେ ଯାହାର ସଂଖ୍ୟା ପୋଲିସ ଅଧିକାରୀମାନେ ୧୦୦୦ କହୁଛନ୍ତି କିନ୍ତୁ ଅନ୍ୟମାନେ ୨୦୦୦ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରୁଛନ୍ତି। ମୈତେଇ ଭିଜିଲାଣ୍ଟ ଗୋଷ୍ଠୀ ଦ୍ୱାରା ମୈତେଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନମାନଙ୍କ ଉପରେ ଯୋଜନାବଦ୍ଧ ଓ ସଂଗଠିତ ଆକ୍ରମଣ ପଛରେ ସଂଘ ପରିବାରର ସୁପରିକଳ୍ପିତ ଯୋଜନା ଥିଲା ବୋଲି ଶ୍ରୀ ଆକାରା କହିଥିଲେ । ଗଣମାଧ୍ୟମର ଧ୍ୟାନକୁ ଏଡାଇବା ପାଇଁ ୨୪୭ ଚର୍ଚ୍ଚ ଉପରେ ଏକକାଳୀନ ଆକ୍ରମଣ ସତ୍ତ୍ୱେ ଜଣେ ହେଲେ ମେତେଇ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନଙ୍କୁ ହତ୍ୟା କରାଯାଇ ନାହିଁ | ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟର ବିଷୟ, ଏହା ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ରହସ୍ୟମୟ ହୋଇ ରହିଆସିଛି| ସେ କହିଥିଲେ ଯେ,ମଣିପୁର ହିଂସା ସହିତ କନ୍ଧମାଳ ହିଂସା ସହିତ ଅନେକ ସମାନ୍ତରାଳ ଅଛି ଯାହା ପରେ ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ ବିଶ୍ଳେଷଣ କରାଯିବାର ଆବଶ୍ୟକତା ରହିଛି | ସଂଘ ପରିବାରର ଏହି ସୁପରିକଳ୍ପିତ ଯୋଜନା ସଂପର୍କରେ ଅଧିକ ସୂଚନା ଦେବାକୁ ଯାଇ ସେଣ୍ଟ ପାଉଲଙ୍କ ଚର୍ଚ୍ଚର କିପରି ଅପମାନ କରାଯାଇଥିଲା, ତାହା ସେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ।
ଇମ୍ଫାଲ ବିମାନ ବନ୍ଦର ନିକଟରେ ଥିବା କ୍ୟାଥୋଲିକ ଚର୍ଚ୍ଚର ବିସ୍ତୃତ ପାଷ୍ଟରାଲ୍ ଟ୍ରେନିଂ ସେଣ୍ଟରକୁ ମେ’ ୩ ତାରିଖ ରାତିରୁ ମୈତେଇ ଆତଙ୍କବାଦୀ ମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଚାରିଥର ଚଢାଉ କରାଯାଇ ଥିଲା ଓ ସେମାନେ ଅନୁସୂଚିତ ଜନଜାତି ଲୋକଙ୍କୁ ଖୋଜୁଥିଲେ ଏବଂ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଥର ପାଳକ ତାଲିମ ନେଉଥିବା ୫୦ ଜଣ ଅନ୍ତେବାସୀଙ୍କ ପରିଚୟ ଯାଞ୍ଚ କରିଥିଲେ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଚଢାଉ ସମୟରେ କ୍ୟାମ୍ପସରେ ଅର୍ଦ୍ଧ ଡଜନେ ଯାନବାହାନ ଜଳି ଯାଇଥିବା ବେଳେ ଚିକେନ୍, ମାଛ, ଏବଂ ଘୁଷୁରୀ ଚାଷ ମଧ୍ୟ ଖାଲି ହୋଇଯାଇଥିଲା । ପରଦିନ କ୍ୟାମ୍ପସରେ ସେଣ୍ଟ ପାଉଲଙ୍କ ପ୍ୟାରିସ୍ ଚର୍ଚ୍ଚ ସହିତ ଏହି ଦୁର୍ବୃତ୍ତ ମାନେ ଚର୍ଚ୍ଚର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ତଥା ଫ୍ର ଆଇଜାକ୍ ଙ୍କ ସହ କେନ୍ଦ୍ରକୁ ଗୁଳି ଚଳାଇଥିଲେ। ଦ୍ୱିତୀୟ ଦିନରେ ଓ ଚତୁର୍ଥ ଆକ୍ରମଣ ସମୟରେ, ସେମାନେ ପାଷ୍ଟରାଲ୍ ଟ୍ରେନିଂ ସେଣ୍ଟରରୁ ରନ୍ଧନ ଗ୍ୟାସ୍ ସିଲିଣ୍ଡର ନେଇ ଚର୍ଚ୍ଚର ସମସ୍ତ ପ୍ୟୁକୁ ଏକାଠି କରି ଚର୍ଚ୍ଚ ଭିତରେ ନିଆଁ ଲଗାଇ ଦେଇଥିଲେ।
ସେ କହିଥିଲେ ଯେ ଯଦି ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଯୋଜନା କରାଯାଇ ନଥିଲା ତେବେ ଏଭଳି ସଂଗଠିତ ଆକ୍ରମଣ ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ। ସଂସ୍କୃତିର ସଂରକ୍ଷଣ ବାହାନାରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ଧର୍ମର ଅସ୍ତିତ୍ୱକୁ ଭଣ୍ଡୁର କରିବା ପାଇଁ ଆକ୍ରମଣର ଲକ୍ଷ୍ୟ ବୋଲି ଚର୍ଚ୍ଚର ଜଣେ ବରିଷ୍ଠ ଅଧିକାରୀ କହିଛନ୍ତି। ବାରମ୍ବାର ନିରାଶ ହେବା ସତ୍ତ୍ୱେ ପୋଲିସ ଘଟଣାସ୍ଥଳକୁ କେବେ ବି ଆସି ନଥିଲା, କିନ୍ତୁ ଦୁଇ ସପ୍ତାହ ପରେ ଖୋଲା ପଡ଼ିଆରେ ଚର୍ଚ୍ଚ ମଞ୍ଚ ଉପରେ ଅଧା ଡଜନ ପୋଲିସ ଆରାମ କରୁଥିବା ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଥିଲା ।

ମଣିପୁର ହିଂସା ସଂପର୍କରେ ମୋଦୀଙ୍କ ରହସ୍ୟମୟ ନୀରବତା ଏବଂ ତାହାକୁ ଘୋଡାଇବାକୁ ପ୍ରେମ୍ ସୂଚନା ବ୍ୟୁରୋ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ଆଲୋଚକ ଆଣ୍ଟୋ ଆକାରା ପ୍ରଶ୍ନ କରିଥିଲେ। ଟିଭି ମୋଟର୍ମାଉଥ୍ ଅର୍ଣ୍ଣବ ଗୋସ୍ୱାମୀଙ୍କ ପୋଷା ବାକ୍ୟାଂଶକୁ ଉଦ୍ଧୃତ କରି ‘ଦେଶ ଜାଣିବାକୁ ଚାହୁଁଛି’, କାହିଁକି ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ନରେନ୍ଦ୍ର ମୋଦୀ ଟ୍ରେନ୍ ଦୁର୍ଘଟଣା କିମ୍ବା ଡଙ୍ଗା ବୁଡିଯିବା ଭଳି ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ତୁରନ୍ତ ଟ୍ୱିଟ୍ କରନ୍ତି – ମଣିପୁର ରକ୍ତପାତ ଏବଂ ନରସଂହାର ଉପରେ କାହିଁକି ନିରବ ରହିଛନ୍ତି ? ମାର୍ଚ୍ଚରେ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ ଗସ୍ତ ସମୟରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରତିପକ୍ଷଙ୍କ ସହ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆରେ ହିନ୍ଦୁ ମନ୍ଦିର ଉପରେ ଆକ୍ରମଣ ସଂପର୍କରେ କହିବାକୁ କୁଣ୍ଠାବୋଧ କରିନଥିବା ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମଣିପୁର ଉପରେ କୌଣସି ଶବ୍ଦ କହି ନାହାଁନ୍ତି ! ପ୍ରେସ୍ ସୂଚନା ବ୍ୟୁରୋ (PIB) ଏକ ‘ପ୍ରେସ୍ ନୋଟ୍’ ଜାରି କରିଥିଲା ଯାହା ମଣିପୁର ଗଣମାଧ୍ୟମ ଦ୍ୱାରା ପରିଚାଳିତ ହୋଇଥିଲା: ଯେଉଁଥିରେ କୁହାଯାଇଥିଲା ଯେ “ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବର ଜୀବନ୍ତ ସଂସ୍କୃତି ଏବଂ ଭାଷା ବିବିଧତାକୁ ପାଳନ କରିବାକୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀ ଏହାକୁ ପ୍ରାଥମିକତା ଦେଇଛନ୍ତି।” ତେଣୁ, କେହି ଅନୁମାନ କରିପାରନ୍ତି ଯେ ରକ୍ତପାତ ଏହି ପ୍ରାଥମିକତା ଶ୍ରେଣୀରେ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ । ଏହା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୁଃଖଦାୟକ ଏବଂ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଯେ ୨୦୧୪ ମସିହାରୁ ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ମେଣ୍ଟକୁ ସଜାଇଥିବା ବେଳେ ଉତ୍ତର-ପୂର୍ବ ଗସ୍ତରେ ଆସିଥିବା ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ମୋଦୀଙ୍କ ମଣିପୁର ପରିଦର୍ଶନ କରିବାର ସମୟ ନଥିଲା । ତିନି ସପ୍ତାହ ଧରି ମଣିପୁରରେ ନିଆଁ ଲାଗିବା ସମୟରେ ଶାସକ ବିଜେପିର କୌଣସି କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ନେତା ମଣିପୁର ଗସ୍ତରେ ବ୍ୟସ୍ତ ନଥିଲେ। ବାସ୍ତବରେ, ମୋଦୀ ଏବଂ ଗୃହମନ୍ତ୍ରୀ ଶାହାଙ୍କ ସମେତ ସମଗ୍ର ବିଜେପିର ଶୀର୍ଷ ନେତୃତ୍ବ କର୍ଣ୍ଣାଟକରେ ନିର୍ବାଚନ ଏବଂ ‘ରୋଡ୍ ସୋ’ରେ ବ୍ୟସ୍ତ ଥିବାବେଳେ ପୋଡି ଯାଇଥିବା ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ, ଚର୍ଚ୍ଚ, ଘର ଏବଂ ଯାନବାହାନର କଳା ଧୂଆଁ ଇମ୍ଫାଲ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସ୍ଥାନରେ ଆଗ୍ନେୟଗିରି ଧୂଆଁ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା।

ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ଆକାରା ତାଙ୍କ ଆଲୋଚନା ଶେଷରେ କହିଥିଲେ ଯେ ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ମୂଳ ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି: ସଙ୍କଟ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ସରକାରର ପ୍ରାଥମିକତା କ’ଣ ହେବା ଉଚିତ୍ ଓ ନାଗରିକ ସମାଜର ଭୂମିକା କ’ଣ ହେବା ଉଚିତ୍, ତାହା ଆମକୁ ସ୍ଥିର କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ। ସଭା ଶେଷରେ ମଣିପୁର ରାଜ୍ୟର ସାଧାରଣ ଜନତାଙ୍କ ପ୍ରତି ସଂହତି ଜ୍ଞାପନ କରାଯାଇ ଜାତିଗତ ଓ ଧର୍ମୀୟ ବିଭେଦରୁ ମୁକ୍ତ ରହି ମାନବତା ଓ ପାରସ୍ପରିକ ଭାତୃତ୍ବ ବଜାୟ ରଖିବାକୁ ନିବେଦନ କରାଯାଇଥିଲା ।